مقایسه شیوع ژنهای کد کننده پروتئینهای متصل شونده به کلاژن (cna) و فیبرونکتین (fnb) در جدایههای استافیلوکوکوس آرئوس بدست آمده از مواد غذایی و موارد درمانگاهی

زمینه مطالعه: استافیلوکوکوس آرئوس (S. aureus) ژن‌های حدت متنوعی دارد که در بروز عفونت‌های ناشی از این عامل نقش دارند. هدف: هدف از این تحقیق، بررسی فراوانی ژن‌های مربوط به عوامل چسبان پروتئین متصل شونده به کلاژن (cna) و پروتئین متصل شونده به فیبرونکتین (fnb) در جدایه‌های استافیلوکوکوس ارئوس‌ حاصل از مواد غذایی و عفونت‌های درمانگاهی بود. روش‌کار: در محدوده زمانی سال‌های 1392-1389، تعداد 38 جدایه استافیلوکوکوس آرئوس از نمونه‌های درمانگاهی و 32 جدایه نیز از نمونه‌های مواد غذایی جداسازی و جمع‌آوری گردید. تمام جدایه‌ها با روش‌های بیوشیمیایی شناسایی‌شده و مورد استخراج DNA قرار گرفتند. صحت استخراج DNA با تکثیر ژن aroA به‌وسیله PCR در هر یک از جدایه‌ها مورد تأیید قرار گرفت و سپس حضور ژن‌های cna و fnb در DNA هر یک از جدایه‌ها با PCR به کمک پرایمرهای اختصاصی این ژن‌ها ردیابی شد. نتایج: نتایج نشان داد از میان 38 جدایه به‌دست‌آمده از نمونه‌های درمانگاهی تعداد 15 (5/39%) و 32 (2/84%) جدایه و از میان 32 جدایه با منشأ مواد غذایی تعداد 10 (2/31%) و 16 (50%) جدایه به‌ترتیب واجد ژن‌های cna و fnb بودند. تعداد 13 جدایه‌ درمانگاهی (21/34%) و 6 جدایه با منشأ مواد غذایی (7/18%)، واجد هر دو ژن چسبان cna و fnb بودند و تعداد 4 جدایه درمانگاهی (5/10%) و 12 جدایه با منشأ مواد غذایی (5/37%) فاقد هر دو ژن بودند. نتیجه‌گیری نهایی: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می‌توان گفت، اگرچه این عوامل چسبان در همه جدایه‌های درمانگاهی استافیلوکوکوس اورئوس بیان نمی‌شوند، اما شیوع آن‌ها بالا بوده و ممکن است، استفاده از فراورده این دو ژن در واکسن‌های ضد این عامل در جلوگیری از عفونت‌های حاصل از این باکتری مؤثر واقع شود.